In dubio pro tributario

Od 1 stycznia 2016 roku obowiązuje zapis w Ordynacji Podatkowej o rystrzyganiu wątpliwości na korzyść podatnika. Analiza wskazuje jednak, że nie należy oczekiwać znaczącej poprawy sytuacji podatnika w ewentualnym sporze z organami podatkowymi. Moim zdaniem, wprowadzenie tego zapisu było zwykłym populizmem. W końcu, podstawową zasadą państwa prawa jest rozstrzyganie wątpliwości na korzyść oskarżonego. Trbunał Konstytucyjny już wcześniej zwracł uwagę, że "budzące niekiedy daleko idące zastrzeżenia rozstrzygnięcia podejmowane przez organy podatkowe i sądy administracyjne w sprawach dotyczących rozważanego podatku dają się w istotnym stopniu usprawiedliwić niską jakością legislacyjną kwestionowanych przepisów prawnych, to jednak po raz kolejny konieczne wydaje się przypomnienie, iż zgodnie z wymogami konstytucyjnymi niejasne regulacje podatkowe należy interpretować na korzyść podatników, a w konsekwencji jeśli takie regulacje okazują się ostatecznie wieloznaczne, to trzeba opowiedzieć się za rozwiązaniem uwzględniającym interes podmiotu obowiązanego do świadczeń podatkowych, a nie orzekać in dubio pro fisco.”

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na zapis, wskazujący, że pod uwagę należy brać "Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego". Oznacza to, że jedynie wątpliwości co do wykładni przepisów powinny być rozstrzygane na korzyść podatnika. Dodatkowo, przepis stosowany będzie dopiero gdy to urząd uzna, że ma wątpliwości co do sposobu interpretacji normy prawnej.

Ostatecznie, to urzędnik uznaniwo będzie decydował o stosowaniu tej klauzuli.

Czyli, co się zmieniło?